dorota to nie imie
Imię żeńskie pochodzenia greckiego. U Greków istniały dwa imiona bardzo podobne: męskie D-rótheos i żeńskie D-rothéa. W części pierwszej tych imion dwuczłonowych występuje rdzeń od rzeczownika d-ron 'dar', a w drugiej, odpowiednio, theós 'bóg', ewentualnie theá 'bogini'. Dlatego D-rothéa bywa rozumiana na gruncie greckim jako 'dar od boga (ewentualnie bogini)'. Do Polski imię to przyszło już we wczesnym średniowieczu za pośrednictwem języka łacińskiego. W użyciu było kilka postaci: Dorota, Doroteja, Dorotyja, a jako zdrobnienie: Dochna, Doda, Dora, Dorotka. To ostatnie znane zresztą do dziś. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Dorothea, ang. Dorothy, Doda, fr. Dorothée, niem. Dorothea, ros. Doroteja, Darija, wł. Dorotea. Święte, które nosiły to imię, kilkakrotnie pojawiają się w dawnych martyrologiach. Nie wiemy jednak, czy zamieszczone tam wzmianki odnoszą się do kilku czy też tylko do jednej postaci. Z tego względu umieścimy je pod jednym wspólnym hasłem, osobno natomiast omówimy postać późniejszą, której kult, żywy ongiś na naszych ziemiach, zaaprobowany został niedawno. Dorota, męczennica, wspominana 6 lutego. Pewnych historycznych wiadomości o niej nie posiadamy. Legendarna Passio utrzymuje, że została umęczona w Cezarei Kapadockiej za Dioklecjana. Do zaparcia się wiary miały ją najpierw skłaniać dwie odstępczynie. Skutek był odwrotny do zamierzonego. Skazano je wówczas na śmierć. Gdy zaś później prowadzono Dorotę na miejsce kaźni, spotkała adwokata Teofila, zagorzałego wroga chrześcijan. Odezwał się do niej drwiąco, że sam uwierzyłby w Chrystusa, gdyby z obiecanego przez chrześcijan nieba posłano mu świeże kwiaty. Nie czekał długo. Gdy Dorotę zaprowadzono na miejsce kaźni, obok niej pojawiło się nagle urocze dziecko z koszem, w którym znajdowały się jabłka i świeże róże. Ten dar nieba odesłała ona natychmiast Teofilowi. Adwokata poruszyło to tak mocno, że został chrześcijaninem, a potem dostąpił męczeństwa. Natomiast kosz z kwiatami stał się później atrybutem świętej w jej ikonograficznych wyobrażeniach. Było tych hołdów sztuki dla Doroty wiele, ponieważ jej kult rozprzestrzenił się po całej Europie. Szczególnie żywy był w Italii, Niemczech i w Polsce. O kulcie na naszych ziemiach świadczy średniowieczna wierszowana legenda. Z Dorotą przedstawioną w legendzie i czczoną szeroko w Europie - jako patronka położnic i górników - starano się zidentyfikować męczennicę, o której - nie wymieniając jej imienia - wspomina Euzebiusz w VIII księdze swej Historii (VIII, 14-15). Powtarzając zaczerpniętą od niego wiadomość, Rufin zwie ją rzeczywiście Dorotą, ale wiąże ją z prześladowaniem za Maksymina Dazy. Jeszcze inni wiązali Dorotę z grupą czterdziestu męczennic z Heraklei, w Tracji. Brak jednakże podstaw do tych utożsamień. Dorota z Mątowów. Urodziła się w r. 1347 w Mątowach Wielkich, na Żuławach malborskich, jako córka bogobojnych osadników holenderskich. Szczególnie duży wpływ na ukształtowanie osobowości Doroty miała jej matka Agata, która zabierała ją niejednokrotnie na pielgrzymki do miejsc odpustowych. Posłuszna woli matki oraz starszego brata, który po śmierci ojca był głową rodziny, w szesnastym roku życia wyszła za mąż za starszego od siebie o prawie dwadzieścia lat gdańskiego płatnerza, Albrechta. Pożycie z mężem, człowiekiem światowym i gwałtownym, szczęśliwe nie było. Dorota często musiała znosić awantury, a nawet razy, które jej zadawał. Z dziesięciorga ich dzieci epidemie zabrały najpierw troje (1373), a potem jeszcze pięcioro (1382). W tym to mniej więcej czasie mąż - może dotknięty tymi klęskami, a także zniewolony cierpliwością żony - odmienił swe postępowanie i sam zaczął oddawać się pobożności oraz praktykom pokutnym. W r. 1384 wybrali się tedy małżonkowie razem z pielgrzymką do Akwizgranu i Einsiedeln. Także w roku następnym odwiedzili wiele miejsc odpustowych. Natomiast w r. 1390 Dorota sama wyruszyła do Rzymu. W tymże czasie mąż jej zmarł w Gdańsku. Jako wdowa oddawała się pobożności i dziełom charytatywnym. Był to również czas licznych ekstaz, które naraziły ją na zarzuty i oskarżenia. Wtedy to wziął ją w obronę jej spowiednik z kościoła Mariackiego, uczony Mikołaj Hohenstein. Ekstazy i inne doświadczenia mistyczne stały się z czasem jeszcze częstsze i bardziej intensywne. Wówczas skierowano ją pod opiekę znakomitego teologa, Jana z Kwidzynia. Znalazłszy u niego zrozumienie, Dorota wkrótce przeniosła się do tego miasta, które podówczas było stolicą diecezji pomezańskiej. Wreszcie, po półrocznej próbie za aprobatą tegoż spowiednika i pozwoleniem biskupa, w maju 1393 r. Dorota dała się zamurować w celce, przylegającej do prezbiterium katedry. Tam przyjmowała często Komunię św., prowadziła rozmowy ze spowiednikiem i udzielała rad ludziom, którzy się do niej zwracali. Schorowana na skutek ostrej zimy i wyczerpana pokutą, zmarła 25 czerwca 1394. Jan z Kwidzynia spisał jej żywot po łacinie i niemiecku, a także zebrał jej naukę i objawienia. Na tej podstawie wnet wszczęto zabiegi o kanonizację. Ale niepomyślne warunki polityczne nie pozwoliły na ich doprowadzenie do końca. Na skutek szerzącej się w Prusach reformacji nie powiodły się również powtórne starania z r. 1486. Po raz trzeci podjęto je w XVII w., do czego przyczynił się niemało nowy życiorys opublikowany przez jezuitę Fryderyka Szembeka. Ale i tym razem Dorota, w dokumentach papieskich i innych nazywana raz po raz błogosławioną, kanonizacji się niedoczekała. Dzięki wytrwałym staraniom H. Westpfahla, R. Stachnika i innych kult zaaprobował w naszych czasach Paweł VI (1976).
Polish with Dorota: Nigdy nie mów: "jak się masz"! Cześć! Tu Dorota. Co słychać? U mnie wszystko w porządku, dzięki. W tym filmiku dowiesz się, jak się mówi po polsku "what's up?". Na przykład "Co tam?". Będziesz wiedzieć, jak odpowiadać. na to pytanie. Będziesz wiedzieć, dlaczego. nie mówimy "Jak się masz?" I dlaczego nie Dorota to imię, które w Polsce znane jest już od czasów średniowiecznych. Skąd pochodzi i co oznacza imię Dorota? Kiedy są imieniny Doroty? Poniżej odpowiadamy na każde z tych pytań. Kiedy są imieniny Doroty? Dorota obchodzi imieniny 4 razy w roku - 2 razy w pierwszej połowie i 2 razy w drugiej. Najpopularniejsze daty to 6 lutego, 7 sierpnia i 5 września. Kolejna data to 25 czerwca, jednak tego dnia, zdecydowanie mniej Dorot obchodzi swoje święto. Życzenia imieninowe dla Doroty Uśmiechnij się solenizantko, puchary szampanem napełnij prędko, Twoi goście niech piją Twe zdrowie, resztę później Ci dopowiem. *** Dorotko! Zobacz także: Bądź tak szczęśliwa, jak kwiat na wiosnę, gdy uśmiech słońca kielich mu rozchyla. Niech wokół Ciebie same kwiaty rosną, A woń ich słodka życie Ci umila. *** W dniu Twoich imienin Dorotko, w dniu pełnym radości, Życzę Ci, aby uśmiech zawsze na Twej twarzy gościł! Niech się spełni szybko każde Twe marzenie, a smutek, troska i cierpienie idą w zapomnienie! Znaczenie imienia Dorota Dorota to imię pochodzące z języka greckiego. Powstało z połączenia słów doran, czyli dar oraz Theós, czyli Bóg, co można przetłumaczyć jako "dar boży" lub jako "dar od Boga". W Polsce, imię Dorota funkcjonuje już od późnego średniowiecza, a konkretnie - od 1358 roku. Należy jednak podkreślić, że początkowo, miało nieco inną formę, a konkretnie - Doroteja. W postaci, którą znamy dziś, zaczęło pojawiać się dopiero od 1385 roku. Imię Dorota cieszyło się wówczas dużą popularnością w Polsce, ale także w Czechach i w Niemczech. Patronką Doroty jest św. Dorota, która w czasach cesarza Dioklecjana oddała życie, broniąc chrześcijańskich wartości, oraz błog. Dorota z Mstowów - tercjarka franciszkańska i stygmatyczka. Męskim odpowiednikiem imienia Dorota jest Doroteusz, które, w przeciwieństwie do żeńskiej formy, nie cieszy się zbyt dużą popularnością. "Dorota to nie imię" – jaka jest Dorota? Dorota jest kobieta rzeczową, stanowczą, konkretną, która lubi stawiać na swoim. Nie ma tematu, co do którego nie miałaby zdania. Jednocześnie, cechuje ją spory upór - gdy już wyrobi sobie opinię, bardzo trudno jest przekonać ją do zmiany dania. Dorota lubi jednak konwertować z osobami, które reprezentują inny pogląd. Nic dziwnego - jest inteligentna, oczytana i wykazuje wrodzoną ciekawość świata. wymiana zdań z Dorotą nie jest jednak łatwym zadaniem - niewielu osobom udaje się znaleźć argumenty na tyle celne, że mogą skutecznie podważyć przedstawiany przez nią światopogląd. Mimo że Dorotę wyróżnia stanowczość, to cechuje ją przy tym wielkie opanowanie. Najprawdopodobniej dlatego, Dorota odnajduje się w wielu trudnych sytuacjach. Nie brakuje jej jednak temperamentu, który w niektórych przypadkach przekłada się nawet na agresywne zachowanie. Nie można jedna powiedzieć, że Dorocie brakuje logiki i uczciwości. te dwie cechy sprawiają, że osoba o tym imieniu jest obiektywna i uczciwa. Dorota myśli wielotorowo, a bardziej niż na szczęściu, polega na ciężkiej pracy, bo wie, że tylko w ten sposób może osiągnąć sukces. Wszystko to sprawia, że Dorota świetnie odnajduje się w nawet bardzo trudnych sytuacjach. Nie można jednak nie wspomnieć, że kobieta o tym imieniu wymaga dużo nie tylko od siebie. Jeżeli ktoś nie spełnia jej oczekiwań, może okazać się wyjątkowo surowa. w sferze uczuciowej, Dorotę cechują sprzeczności - jest rozważna i i twardo stąpa po ziemi, ale nie brakuje jej też romantycznego usposobienia. Nie jest łatwo zdobyć jej zaufanie, ale mężczyzna, któremu uda się ta sztuka, może liczyć na miłość do grobowej deski, a uczucie, którym obdarzy go Dorota, nie będzie pozbawione nutki szaleństwa - z tą damą nie sposób się nudzić! W sferze intymnej, Dorota lubi sprawować pełną kontrolę. Nie należy jednak bać się jej dominacji. Gdy Dorota może przejąć stery, do głosu dochodzi jej wrodzona swoboda - staje się spontaniczna, dzika i pełna fantazji. Jako kobieta dumna i niezależna, Dorota nie jest typem gosposi, która cały dzień spędza w domu, spełniając zachcianki swojej rodziny. To zdecydowanie nie ten typ. Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że dla Dobra rodziny, Dorota może poświęcić dosłownie wszystko, zawsze wtedy, gdy wymaga tego sytuacja. Najważniejsze jest dla niej dobro rodziny, także w ujęciu materialnym. Potrafi ciężko pracować, ale uwaga - tego samego oczekuje od swojego życiowego partnera! Jej idealny kompan życiowy to twardziel, typ herosa, który nie będzie bał się wyzwań, wesprze ją w ciężkich chwilach, zawsze będzie gotów, by wyciągnąć silną, pomocną dłoń i zaspokoi jej wrodzoną ciekawość świata. Dorota nie potrafi skrywać emocji. Jej bliscy doskonale wiedzą, kiedy jest wzruszona, kiedy rozpiera ją radość i kiedy przepełnia ją gniew. Jako osoba otwarta, Dorota chętnie dzieli się z otoczeniem swoimi emocjami i, co istotne, potrafi tez rozmawiać o uczuciach innych osób. Otoczenie ceni sobie jej spontaniczne podejście do życia i szalone pomysły, które rozpierają głowę Doroty. Warto jednak wiedzieć, że kobieta o tym imieniu ochoczo angażuje swoich przyjaciół we własne sprawy. Gdy Dorota zmaga się z jakimś problemem, możesz mieć pewność, że staniesz przed koniecznością udzielenia pomocy i zrobisz to, nawet wbrew swojej woli - tak charyzmatycznej osobie, po prostu nie sposób odmówić. Wyjątek stanowią sprawy najwyższej wagi. w takich sytuacjach, Dorota polega wyłącznie na sobie i na swojej rodzinie. Wyzwania są naturalnym środowiskiem Doroty. Doskonale odnajduje się w trudnych sytuacjach, zwłaszcza w takich, w których może objąć przywództwo i kierować innymi osobami. Jednocześnie, Dorocie trudno jest wykonywać polecenia innych. Gdy ktoś próbuje przejąć kontrolę, potrafi pokazać pazur. Wszystko to sprawia, że Dorota doskonale odnajduje się na kierowniczych stanowiskach lub w roli rekina biznesu. Od swoich współpracowników wymaga dużo, a gdy ci nie spełniają jej oczekiwań - może okazać się surowa. Nie oznacza to jednak, ze Dorota jest typem "szefowej z piekła rodem". Jest wymagająca, ale zawsze ma na względzie dobro swoich podwładnych i nigdy nie pozwoli, aby stała im się krzywda. Jej wymagające podejście wynika natomiast z szacunku, jakim darzy pracę. Dzięki tym cechom, Dorota łatwo osiąga sukces zawodowy. Trzeba jednak wiedzieć, że bogactwo nie jest jej priorytetem. Dla Doroty, pieniądze to tylko efekt uboczny dobrze wykonanej pracy. Zdrobnienia imienia Dorota Dorota kiedyś była zdrabniana do formy Dochna i Dora. Dziś, większą popularnością cieszą się zdrobnienia: Dorotka, Dosia, Dosieńka, Dorka i Dorocia. Imię Dorota w innych językach Dorota to popularne imię, które jest tłumaczone na wiele języków. W j. angielskim, Dorota to Dorothy, w niemieckim - Dorothee lub Dorothea, w hiszpańskim i we włoskim - Dorotea, a we francuskim - Dorothée. Znane osoby o imieniu Dorota Dorota to urodzona kobieta sukcesu, nie dziwi więc fakt, że imię to nosi wiele gwiazd ekranu, estrady i sportu: Dorota Chotecka - aktorka, Dorota Wellman - dziennikarka, Dorota Idzi - pięcioboistka, Dorota Świeniewicz - siatkarka, Dorota Masłowska - pisarka, Dorota Miśkiewicz - wokalistka. Naszyjnik ozdobiony zawieszką z imieniem DOROTA w złotym kolorze. Elegancka odręczna czcionka. Jeżeli poszukujesz oryginalnego prezentu taki naszyjnik jest idealnym wyborem!! Spersonalizowany dodatek sprawi ogromną przyjemność obdarowanej kobiecie. Dorota to imię pochodzenia greckiego, od słów doron (dar) i theos (bóg). Oznacza: ta